ارتودنسی ثابت

این نوع براکتها نسل جدیدی هستند که توانسته اند توجه متخصصان و البته بیماران را به خود جلب کنند. از مهمترین محاسن این روش می توان به مراجعات کمتر بیمار به پزشک جهت چک اپ اشاره کرد که معمولا هر ده هفته بیمار نیاز به ویزیت مجدد و کنترل مراحل درمان را دارد. همچنین مشخص شده این روش با سیستمی که دارد می تواند یک نیروی تدریجی به دندانها وارد کند و تا حد زیادی درد کمتری در طی درمان ایجاد می کند. براکتهای دیمون طوری طراحی شده اند که نیازی به نصب کش یا اورینگ ندارند و به طور خودکار باعث ردیف شدن دندانها می شوند و مهمتر اینکه می توانند به دلیل نداشتن کش کمتر تولید پلاکهای میکروبی کنند و بهداشت دهان بهتری را نسبت به براکتهای فلزی ایجاد کنند .
از موارد دیگری که می توان در این روش اشاره کرد این است که طول درمان را نسبت به دیگر براکتها در مراحل اولیه درمان کوتاه تر می کند و در مواقعی که پزشک تشخیص می دهند ارتودنسی بدون کشیدن دندانها انجام شود، گزینه بسیار مناسبی است. البته توجه داشته باشید که زمان کامل درمان در این روش خیلی کمتر از روشهای دیگر ارتودنسی ثابت نیست فقط تغییرات در مراحل اولیه درمان سریعتر و در زمان کمتری ایجاد می شود. براکتهای دیمون به منظور بازکردن فضای بیشتر در فک بالا خصوصا در بیماران بالای پانزده سال استفاده می شود و گاهی حتی برای عقب بردن دندانهای آسیا در فک بالا با این روش دیگر نیازی به استفاده از هدگیر نخواهد بود. از معایب این روش می توان به بالا بودن هزینه آن اشاره کرد ، این در حالی است که اگر متقاضی به مزایای بالای این روش توجه کند میتواند از نظر هزینه هم انتخابی منطقی و قابل قبول باشد. در بعضی موارد هم شاید به دلیل عدم استفاده از کشهای رنگی برای کودکان خیلی جذابیتی نداشته باشد.

این نوع براکت به براکت شیشه ای یا شفاف هم معروف است. امروزه  برای بزرگسالان متقاضی ارتودنسی که ترجیح می دهند خیلی براکتهای آنها به چشم نیاید بهترین گزینه، استفاده از براکتهای ثابت سرامیکی است که جنس آن به جای فلز از مواد کامپوزیتی دندان است و باعث می شود دیگران کمتر متوجه ارتودنسی بشوند و فقط سیم فلزی که از بین براکتها رد می شود قابل مشاهده است. اما بهتر است قبل از درمان به این روش و فقط توجه به جنبه زیبایی این نوع براکتها در نظر داشته باشید که این نوع براکتها معمولا شکننده و کم قدرت هستند بنابراین در برابر فشارهای وارده ضعیفتر بوده و مسلما اگر دندانپزشک بخواهد از شکستن این براکتها در حین تنظیمات جلوگیری کند باید حداقل نیرو را به آنها وارد کند بنابراین درمان خیلی کندتر پیش می رود و برای ارتودنتیست زحمت بیشتری دارد . از طرفی برای اینکه این براکت ها بتواند نیروی بیشتری روی دندانها اعمال کند سایز بزرگتری نسبت به براکتهای فلزی دارند که شما باید به مرور زمان به آن عادت کنید و البته مراقبت باشید تا از شکستن آنها جلوگیری کنید زیرا تا زمان مراجعه جهت تعویض به دلیل تیزی و زبری آن ممکن است کمی آزاردهنده باشد. سیم متصل کننده براکتها اگر بیرنگ یا کامپوزیتی انتخاب شود بیشتر جنبه زیبایی دارد و چون قادر به تحمل نیروی زیاد نیست درمان بسیار کند پیش خواهد رفت همچنین کشهای سفیدی که استفاده میشود به مرور زمان به زرد تغییر رنگ می دهند و باید تعویض شوند. در بیشتر موارد هم برای اینکه از ساییده شدن دندانهای بالایی روی براکتهای فک پایین جلوگیری شود ارتودنتیست مجبور است از براکتهای فلزی استفاده کند و با توجه به اینکه جنس براکتها به مینای دندان نزدیک است هنگام مرحله جداسازی آنها ( دباند ) باید بیشترین دقت انجام شود و کمی دردناک می شود و حتی گاهی باید براکتهای باقی مانده روی سطح دندان تراشیده شود.

با کمی دقت در مسائل مطرح شده و با توجه به گرانتر بودن این نوع براکتها نسبت به نوع فلزی بهتر است اگر جنبه ظاهری درمان خیلی برای شما مهم است ، از نوع براکت دیمون سرامیکی استفاده کنید که البته گرانتر است ولی  مراحل درمان شما را بهتر پیش می برد.